در حالیکه شیوه تولید در کارخانجات مختلف، اختلافات اندکی با یکدیگر دارند اما اساس تولید و بیشتر مراحل تولید با یکدیگر یکسان هستند. مراحل عمومی مورد استفاده برای تولید ام دی اف عبارتند از تبدیل مکانیکی خرده چوب ها یا چیپس چوب به الیاف (پالایش)، خشک کردن، ترکیب کردن الیاف با رزین و گاهی اوقات موم، تشکیل کیک یا تشکی از این الیاف رزین خورده و در نهایت پرس گرم.
به عنوان یک مفهوم کلی برای تولید ام دی اف و به منظور حصول به مقاومت های مکانیکی لازم در تخته های ام دی اف، ماده اولیه باید به شکل الیاف سوزنی شکل باشد. به عبارت دیگر نسبت طول به قطر بالایی در حدود 13 به 1 در محدوده بیشتر الیاف داشته باشد.
چوب از ۳ ماده اصلی سلولز، همی سلولز و لیگنین تشکیل شده است و ساختار آن سلولهای لیفی شکلی است (به دلیل جریان آب در درخت) که توسط ماده ای به نام لیگنین، به یکدیگر متصل شده اند و در نتیجه لیگنین حکم سیمان بین سلولی را دارد. در نتیجه ابتدا باید لیگنین نرم شده و سپس چیپس چوب یا دیگر مواد لیگنوسلولزی مابین دیسک های گردانی که بر روی آنها زائده هایی وجود دارد قرار گرفته و دسته جات الیاف و الیاف از یکدیگر باز شوند.
هر چه الیاف و دسته جات الیاف با طول بیشتری در اختیار باشد، مقاومت های مکانیکی به دلیل در هم تنیدن این الیاف، بیشتر خواهد شد. به این حالت ضریب نمدی شدن میگویند. اگر مقداری شن را داخل محفظه ای فشرده کنید، مشاهده خواهید کرد که بعد از حذف فشار، مجددا به حالت اولیه خود برخواهند گشت، اما اگر همین کار را با مقداری سوزن انجام دهید، مشاهده خواهید کرد که پس از حذف فشار و به دلیل در هم تنیدن سوزن ها، ساختار منسجمی تشکیل شده است. این همان چیزی است که در ساخت ام دی اف مد نظر است. مابقی مقاومت مکانیکی لازم از طریق مصرف اتصال دهنده بین الیاف و یا همان چسب، حاصل خواهد شد.